WRZEŚNIOWE CENTRUM KULTURY: JAK ZROZUMIEĆ SZEKSPIRA? 24.09.25

W tym roku szkolnym Centrum Kultury przyjmuje wyjątkowy temat przewodni: William Szekspir – jego twórczość, biografia i nieprzemijające znaczenie.

Dlaczego właśnie Szekspir?

Bo nikt inny nie napisał tylu dzieł, które przetrwały stulecia i wciąż żyją w teatrze, filmie, literaturze i naszym codziennym języku.

To autor, który nie tylko stworzył ponadczasowe postacie, ale również opisał wszystkie możliwe ludzkie emocje – miłość, zdradę, władzę, szaleństwo, żądzę, rozczarowanie i nadzieję.

Wszyscy się do niego odwołują. Artyści, reżyserzy, aktorzy, twórcy filmowi i literaccy. Szekspir jest jak lustro, w którym możemy się przeglądać. Ale czy naprawdę powiedział o nas wszystko? Czy możliwe jest, że człowiek żyjący 400 lat temu tak trafnie opisał naszą współczesność?

Podczas naszych spotkań spróbujemy znaleźć odpowiedź na to pytanie.

Dzisiejsze spotkanie poprowadzili pani Beata Chwedorzewska oraz pan Łukasz Pielasa. Wprowadzili nas w świat tego wybitnego dramaturga – nie tylko jako postaci historycznej, ale również jako nieustającej inspiracji dla twórców na całym świecie. Kim był naprawdę Szekspir? Skąd wziął się jego fenomen? Dlaczego po ponad 400 latach wciąż do niego wracamy?

Prowadzący podjęli próbę odpowiedzi na te pytania, pokazując, że Szekspir to nie tylko autor klasycznych dramatów, ale również doskonały obserwator ludzkiej natury, której mechanizmy nie zmieniły się aż tak bardzo od czasów elżbietańskich.

Mieliśmy okazję zmierzyć się z tekstami Szekspira – zarówno w oryginalnym języku angielskim, jak i w polskich przekładach.

W drugiej części spotkania obejrzeliśmy film dokumentalny „SZUKAJĄC RYSZARDA” (Looking for Richard/ 1996)w reżyserii i z udziałem Al Pacino – jednego z najwybitniejszych aktorów XX wieku.

Ten film to nie tylko analiza sztuki „Ryszard III”, ale też próba zrozumienia, dlaczego Szekspir jest trudny i dlaczego warto się z nim mierzyć. Pacino, razem z grupą aktorów, zanurza się w tekst, przeplatając sceny teatralne z rozmowami na ulicy, pytaniami do przechodniów i refleksją nad językiem, władzą i aktorstwem.